Międzynarodowy Dzień Poezji uczciłam dziś wyjazdem do Gorzowa, gdzie w pięknej Willi Lehmanna (placówka Biblioteki Herberta) odbyło się wiosenne wierszowanie.
Najpierw zamierzałam tylko posłuchać prawdziwych poetów – wszak ja poetką nie jestem, tylko prozaiczką.
Potem pomyślałam, że może odważę się na tym spotkaniu zaprezentować moje pisane w czasach licealnych wiosenne wierszyki „z szuflady”. Więc je dziś rano wkleiłam do pliku i wydrukowałam.
W końcu zaś, po dokładnym wczytaniu się w tę inspiracyjną zachętę na plakacie, poczułam limerykową wenę. Niemal w ostatniej chwili, czyli dziś przed obiadem i zaraz po, tuż przed wyjazdem do Gorzowa (ostatni z wierszy jeszcze w samochodzie poprawiałam).
Poeci prezentowali swoje wiosenne wiersze, wśród nich ja te moje limeryki. Potem wszyscy dla siebie byliśmy komisją, przydzielając punkty (anonimowo!) – bo to była taka zabawa, ale i turniej.
No i po przeliczeniu głosów…
Pierwsze miejsce – Aneta Gizińska-Hwozdyk
Drugie miejsce – Szymon Wojtczak
A trzecie miejsce – JA!!! ❤ 😀 Ależ byłam zaskoczona i uradowana. ❤
Moje limeryki nie trzymały się kanonu, lecz w tym momencie, w Dniu Poezji, chyba ważniejsza okazała się ich treść nawiązująca do cytatów zamieszczonych na plakacie.
Oto one:
Inspiracja: Stanisława Plewińska – „Rozsiej po ludziach uśmiech majowy”
Choć to marzec, poetka z Janczewa
już pełnymi garściami rozsiewa
uśmiech majowy po ludziach.
Chętnie wypiję z nią brudzia
winem z mniszka. I niechaj nam śpiewa!
Inspiracja: Maria Przybylak – „Rozpędziły się w zakwicie”
Roztargnionej dziś poetce w Baczynie
zwiały słowa! Pustkę ma w łepetynie.
W pierwszym dniu wiosny o świcie
rozpędziły się w zakwicie…
Gońmy je, bo trzeba pomóc dziewczynie!
Inspiracja: Kazimierz Furman – „Miasto ubrało się w zieloną suknię”
Chociaż pięknych słów użył poeta z Gorzowa,
traktujmy je z dystansem, bo to tylko słowa:
„Miasto ubrało się w zieloną suknię”…
Wszak facet, choć mu nawet setka stuknie,
najchętniej by kobietom te suknie zdejmował.
kobieta domowa 